IN PRINCIPIO ERAT VERBVM: Ἐν ἀρχῇ ἦν ὁ λόγος: En el principio existía la palabra [La Razón]

Las Cosmogonías tienen su interés. Para un Griego el origen de todo tiene una conformación, para un  Judío o un Cristiano tiene otra. El Griego parte de algo ya existente, y el Judío o Cristiano nos remite a Dios. Veamos los textos de Hesíodo, el comienzo del Génesis y el comienzo del Evangelio de San Juan.

ἤτοι μὲν πρώτιστα Χάος γένετο

En verdad que lo primero que se formó fue el Caos

Hesíodo, Θεογονία, 116

http://www.hs-augsburg.de/~harsch/graeca/Chronologia/S_ante08/Hesiodos/hes_theo.html

EVANGELIVM SECVNDVM IOANNEM: Io 1:1-2
1 In principio erat Verbum, et Verbum erat apud Deum, et Deus erat Verbum.

2 Hoc erat in principio apud Deum.

http://www.vatican.va/archive/bible/nova_vulgata/documents/nova-vulgata_nt_evang-ioannem_lt.html

Evangelio según San Juan: Juan 1:1-2

1 En el principio existía la Palabra y la Palabra estaba con Dios, y la Palabra era Dios.

2 Ella estaba en el principio con Dios.

http://es.catholic.net/biblioteca/libro.phtml?consecutivo=304&capitulo=4215

ΚΑΤΑ ΙΩΑΝΝΗΝ: Io 1:1-2

1 Ἐν ἀρχῇ ἦν ὁ λόγος, καὶ ὁ λόγος ἦν πρὸς τὸν θεόν, καὶ θεὸς ἦν ὁ λόγος. 

2 οὗτος ἦν ἐν ἀρχῇ πρὸς τὸν θεόν.

http://cebtimoteo.files.wordpress.com/2010/02/nestle-heberhard-aland-kurt-novum-testamentum-graece-3c2ba-ed.pdf

ΓΕΝΕΣΙΣ (I: 1-7)

Chapter: 1 

Verse: 1    ᾽Εν ἀρχῇ ἐποίησεν ὁ ϑεὸς τὸν οὐρανὸν καὶ τὴν γῆν.

Verse: 2    ἡ δὲ γῆ ἦν ἀόρατος καὶ ἀκατασκεύαστος, καὶ σκότος ἐπάνω τῆς ἀβύσσου, καὶ πνεῦμα ϑεοῦ ἐπεϕέρετο ἐπάνω τοῦ ὕδατος.

Verse: 3    καὶ εἶπεν ὁ ϑεός Γενηϑήτω ϕῶς. καὶ ἐγένετο ϕῶς.

Verse: 4    καὶ εἶδεν ὁ ϑεὸς τὸ ϕῶς ὅτι καλόν. καὶ διεχώρισεν ὁ ϑεὸς ἀνὰ μέσον τοῦ ϕωτὸς καὶ ἀνὰ μέσον τοῦ σκότους.

Verse: 5    καὶ ἐκάλεσεν ὁ ϑεὸς τὸ ϕῶς ἡμέραν καὶ τὸ σκότος ἐκάλεσεν νύκτα. καὶ ἐγένετο ἑσπέρα καὶ ἐγένετο πρωί, ἡμέρα μία.

Verse: 6    Καὶ εἶπεν ὁ ϑεός Γενηϑήτω στερέωμα ἐν μέσῳ τοῦ ὕδατος καὶ ἔστω διαχωρίζον ἀνὰ μέσον ὕδατος καὶ ὕδατος. καὶ ἐγένετο οὕτως.

Verse: 7    καὶ ἐποίησεν ὁ ϑεὸς τὸ στερέωμα, καὶ διεχώρισεν ὁ ϑεὸς ἀνὰ μέσον τοῦ ὕδατος, ὃ ἦν ὑποκάτω τοῦ στερεώματος, καὶ ἀνὰ μέσον τοῦ ὕδατος τοῦ ἐπάνω τοῦ στερεώματος.

http://titus.fkidg1.uni-frankfurt.de/texte/etcs/grie/sept/sept.htm

LIBER GENESIS (I: 1-7)

1 In principio creauit Deus caelum et terram.

2 Terra autem erat inanis et uacua, et tenebrae super faciem abyssi, et spiritus Dei ferebatur super aquas.

3 Dixitque Deus: “Fiat lux”. Et facta est lux.

4 Et uidit Deus lucem quod esset bona et diuisit Deus lucem ac tenebras.

5 Appellauitque Deus lucem Diem et tenebras Noctem. Factumque est uespere et mane, dies unus.

6 Dixit quoque Deus: “Fiat firmamentum in medio aquarum et diuidat aquas ab aquis”.

7 Et fecit Deus firmamentum diuisitque aquas, quae erant sub firmamento, ab his, quae erant super firmamentum. Et factum est ita.

http://www.vatican.va/archive/bible/nova_vulgata/documents/nova-vulgata_vt_genesis_lt.html

GÉNESIS (I: 1-7)

1 En el  principio  creó  Dios los  cielos y la  tierra.

2 Y la tierra estaba a desordenada y vacía, y las tinieblas estaban sobre la faz del abismo, y el espíritu de Dios se movía sobre la faz de las aguas.

3 Y dijo Dios: Haya  luz, y hubo luz.

4 Y vio Dios que la luz era buena, y separó Dios la luz de las tinieblas.

5 Y llamó Dios a la luz Día, y a las tinieblas las llamó Noche. Y fue la tarde y la mañana: día primero.

6 Y dijo Dios: Haya un a firmamento en medio de las aguas, y separe aquél las aguas de las aguas.

7 E hizo Dios el firmamento, y separó las aguas que estaban debajo del firmamento de las  aguas que estaban sobre el firmamento.Y fue así.

http://www.lds.org/languages/miscmaterials/spa/Santa_Biblia_36544_002_Spanish_Bible.pdf

λόγος, ὁ, 
verbal noun of λέγω (B), with senses corresponding to λέγω (B) II and III (on the various senses of the word v. Theo Sm.pp.72,73 H., An.Ox.4.327): common in all periods in Prose and Verse, exc. Epic, in which it is found in signf. derived from λέγω (B) 111, cf.infr. VI. 1 a:

I. computation, reckoning (cf. λέγω (B) II).

1. account of money handled, "σανίδες εἰς ἃς τὸν λ. ἀναγράφομεν" IG12.374.191; ἐδίδοσαν τὸν λ. ib.232.2; "λ. δώσεις τῶν μετεχείρισας χρημάτων" Hdt.3.142, cf. 143; "οὔτε χρήματα διαχειρίσας τῆς πόλεως δίδωμι λ. αὐτῶν οὔτε ἀρχὴν ἄρξας οὐδεμίαν εὐθύνας ὑπέχω νῦν αὐτῆς" Lys.24.26; "λ. ἀπενεγκεῖν" Arist.Ath.54.1; "ἐν ταῖς εὐθύναις τοῦ τοιούτου λ. ὑπεχέτω" Pl.Lg.774b; "τὸν τῶν χρημάτων λ. παρὰ τούτων λαμβάνειν" D.8.47; "ἀδικήματα εἰς ἀργυρίου λ. ἀνήκοντα" Din.1.60; συνᾶραι λόγον μετά τινος settle accounts with, Ev.Matt.18.23, etc.; δεύτεροι λ. a second audit, Cod.Just.1.4.26.1; ὁ τραπεζιτικὸς λ. banking account, Theo Sm.p.73 H.: metaph., "οὐκ ἂν πριαίμην οὐδενὸς λ. βροτόν" S.Aj.477.

b. public accounts, i. e. branch of treasury, ἴδιος λ., in Egypt, OGI188.2, 189.3, 669.38; also as title of treasurer, ib.408.4, Str.17.1.12; "ὁ ἐπὶ τῶν λ." IPE2.29 A (Panticapaeum); δημόσιος λ., = Lat. fiscus, OGI669.21 (Egypt, i A.D.), etc. (but later, = aerarium, Cod.Just.1.5.15); also "Καίσαρος λ." OGI669.30; κυριακὸς λ. ib.18.

2. generally, account, reckoning, μὴ φῦναι τὸν ἅπαντα νικᾷ λ. excels the whole account, i.e. is best of all, S.OC1225 (lyr.); δόντας λ. τῶν ἐποίησαν accounting for, i.e. paying the penalty for their doings, Hdt.8.100; "λ. αἰτεῖν"Pl.Plt.285e; "λ. δοῦναι καὶ δέξασθαι" Id.Prt.336c, al.; "λαμβάνειν λ. καὶ ἐλέγχειν" Id.Men.75d; "παρασχεῖν τῶν εἰρημένων λ." Id.R.344d; "λ. ἀπαιτεῖν" D.30.15, cf. Arist. EN1104a3; λ. ὑπέχειν, δοῦναι, D.19.95; "λ. ἐγγράψαι"Id.24.199, al.; "λ. ἀποφέρειν τῇ πόλει" Aeschin.3.22, cf. Eu. Luc.16.2, Ep.Hebr.13.17; "τὸ παράδοξον τῶν συμβεβηκότων ὑπὸ λόγον ἄγειν" Plb.15.34.2; λ. ἡ ἐπιστήμη, πολλὰ δὲ ὁ λ. the account is manifold, Plot.6.9.4; ἔχων λόγον τοῦ διὰ τί an account of the cause, Arist.APo.74b27; ἐς λ. τινός on account of, "ἐς χρημάτων λ." Th.3.46, cf.Plb.5.89.6, LXX 2 Ma1.14, JRS 18.152 (Jerash); λόγῳ c. gen., by way of, Cod.Just.3.2.5. al.; κατὰ λόγον τοῦ μεγέθους if we take into account his size, Arist.HA517b27; "πρὸς ὃν ἡμῖν ὁ λ." Ep.Hebr.4.13, cf. D.Chr.31.123.

3. measure, tale (cf. infr. 11.1), "θάλασσα . . μετρέεται ἐς τὸν αὐτὸν λ. ὁκοῖος πρόσθεν" Heraclit.31; "ψυχῆς ἐστι λ. ἑαυτὸν αὔξων" Id.115; ἐς τούτου (sc. γήραος) λ. οὐ πολλοί τινες ἀπικνέονται to the point of old age, Hdt.3.99, cf.7.9.?; ὁ ξύμπας λ. the full tale, Th.7.56, cf. Ep.Phil.4.15; κοινῷ λ. νομίσαντα common measure, Pl.Lg.746e; sum, total of expenditure, IG42(1).103.151 (Epid., iv B.C.); ὁ τῆς οὐσίας λ., = Lat. patrimonii modus,Cod.Just.1.5.12.20.

4. esteem, consideration, value put on a person or thing (cf. infr. VI. 2 d), οὗ πλείων λ. ἢ τῶν ἄλλων who is of moreworth than all the rest, Heraclit.39; βροτῶν λ. οὐκ ἔσχεν οὐδέν' A.Pr.233; "οὐ σμικροῦ λ." S.OC1163: freq. in Hdt.,"Μαρδονίου λ. οὐδεὶς γίνεται" 8.102; "τῶν ἦν ἐλάχιστος ἀπολλυμένων λ." 4.135, cf. E.Fr.94; "περὶ ἐμοῦ οὐδεὶς λ."Ar.Ra.87; λόγου οὐδενὸς γίνεσθαι πρός τινος to be of no account, repute with.., Hdt.1.120, cf.4.138; λόγου ποιήσασθαί τινα make one of account, Id.1.33; ἐλαχίστου, πλείστου λ. εἶναι, to be highly, lowly esteemed, Id.1.143,3.146; but also λόγον τινὸς ποιεῖσθαι, like Lat. rationem habere alicujus, make account of, set a value on,Democr.187, etc.: usu. in neg. statements, "οὐδένα λ. ποιήσασθαί τινος" Hdt.1.4, cf. 13, Plb.21.14.9, etc.; "λ. ἔχειν"Hdt.1.62,115; "λ. ἴσχειν περί τινος" Pl.Ti.87c; "λ. ἔχειν περὶ τοὺς ποιητάς" Lycurg.107; "λ. ἔχειν τινός" D.18.199,Arist.EN1102b32, Plu.Phil.18 (but also, have the reputation of . . , v. infr. VI. 2 e); "ἐν οὐδενὶ λ. ποιήσασθαί τι"Hdt.3.50; ἐν οὐδενὶ λ. ἀπώλοντο without regard, Id.9.70; "ἐν σμικρῷ λ. εἶναι" Pl.R.550a; ὑμεῖς οὔτ᾽ ἐν λ. οὔτ᾽ ἐν ἀριθμῷ Orac. ap. Sch.Theoc.14.48; ἐν ἀνδρῶν λ. [εἶναι] to be reckoned, count as a man, Hdt.3.120; ἐν ἰδιώτεω λόγῳ καὶ ἀτίμου reckoned as . . , Eus.Mynd.Fr. 59; "σεμνὸς εἰς ἀρετῆς λ. καὶ δόξης" D.19.142.

II. relation, correspondence, proportion,

1. generally, ὑπερτερίης λ. relation (of gold to lead), Thgn.418 = 1164; "πρὸς λόγον τοῦ σήματος" A.Th.519; κατὰ λόγον προβαίνοντες τιμῶσι in inverse ratio, Hdt.1.134, cf. 7.36; "κατὰ λ. τῆς ἀποφορῆς" Id.2.109; τἄλλα κατὰ λ. inlike fashion, Hp.VM16, Prog.17: c. gen., κατὰ λ. τῶν πρόσθεν ib. 24; "κατὰ λ. τῶν ἡμερῶν" Ar. Nu.619; "κατὰ λ. τῆς δυνάμεως" X. Cyr.8.6.11; "ἐλάττω ἢ κατὰ λ." Arist. HA508a2, cf. PA671a18; "ἐκ ταύτης ἐγένετο ἐκείνη κατὰ λ." Id.Pol. 1257a31; cf. εὔλογος: sts. with ὁ αὐτός added, κατὰ τὸν αὐτὸν λ. τῷ τείχεϊ in fashion like to . . ,Hdt.1.186; περὶ τῶν νόσων ὁ αὐτὸς λ. analogously, Pl.Tht.158d, cf. Prm.136b, al.; εἰς τὸν αὐτὸν λ. similarly,Id.R.353d; κατὰ τὸν αὐτὸν λ. in the same ratio, IG12.76.8; by parity of reasoning, Pl.Cra.393c, R.610a, al.; ἀνὰ λόγον τινός, τινί, Id.Ti.29c, Alc.2.145d; τοῦτον ἔχει τὸν λ. πρὸς . . ὃν ἡ παιδεία πρὸς τὴν ἀρετήν is related to . . as . . , Procl.in Euc.p.20 F., al.

2. Math., ratio, proportion (ὁ κατ᾽ ἀνάλογον λ., λ. τῆς ἀναλογίας, Theo Sm.p.73 H.), Pythag. 2; "ἰσότης λόγων"Arist.EN113a31; "λ. ἐστὶ δύο μεγεθῶν ἡ κατὰ πηλικότητα ποιὰ σχέσις" Euc.5 Def.3; "τῶν ἁρμονιῶν τοὺς λ."Arist.Metaph.985b32, cf. 1092b14; λόγοι ἀριθμῶν numerical ratios, Aristox.Harm.p.32 M.; τοὺς φθόγγους ἀναγκαῖον ἐν ἀριθμοῦ λ. λέγεσθαι πρὸς ἀλλήλους to be expressed in numerical ratios, Euc.Sect.Can. Proëm.: in Metre, ratio between arsis and thesis, by which the rhythm is defined, Aristox.Harm.p.34 M.; "ἐὰν ᾖ ἰσχυροτέρα τοῦ αἰσθητηρίου ἡ κίνησις, λύεται ὁ λ." Arist.de An. 424a31; ἀνὰ λόγον analogically, Archyt.2; ἀνὰ λ. μερισθεῖσα [ἡ ψυχή] proportionally, Pl. Ti.37a; so "κατὰ λ." Men.319.6; πρὸς λόγον in proportion, Plb.6.30.3, 9.15.3 (but πρὸς λόγον ἐπὶ στενὸν συνάγεται narrows uniformly, Sor. 1.9, cf. Diocl.Fr.171); "ἐπὶ λόγον" IG5(1).1428 (Messene).

3. Gramm., analogy, rule, τῷ λ. τῶν μετοχικῶν, τῆς συγκοπῆς, by the rule of the participles, of syncope, Choerob.in Theod.1.75 Gaisf., 1.377 H.; "εἰπέ μοι τὸν λ. τοῦ Αἴας Αἴαντος, τουτέστι τὸν κανόνα" An.Ox. 4.328.

III. explanation,

1. plea, pretext, ground, ἐκ τίνος λ.; A.Ch.515; "ἐξ οὐδενὸς λ." S.Ph.731; "ἀπὸ παντὸς λ." Id.OC762; "χὠ λ. καλὸς προσῆν" Id.Ph.352; "σὺν ἀφανεῖ λ." Id.OT657 (lyr., v.l. λόγων)"; ἐν ἀφανεῖ λ." Antipho 5.59; "ἐπὶ τοιούτῳ λ."Hdt.6.124; κατὰ τίνα λ.; on what ground? Pl.R.366b; οὐδὲ πρὸς ἕνα λ. to no purpose, Id.Prt. 343d; ἐπὶ τίνι λ.; for what reason? X.HG2.2.19; τὸν λ. τοῦτον this ground of complaint, Aeschin.3.228; τίνι δικαίῳ λ.; what just cause is there? Pl.Grg.512c; τίνι λ.; on what account? Act.Ap.10.29; κατὰ λόγον ἂν ἠνεσχόμην ὑμῶν reason would that . . , ib.18.14; λ. ἔχειν, with personal subject, εἶχον ἄν τινα λ. I (i.e. my conduct) would have admitted of an explanation,Pl.Ap.31b; τὸν ὀρθὸν λ. the true explanation, ib.34b.

b. plea, case, in Law or argument (cf. VIII. I), τὸν ἥττω λ. κρείττω ποιεῖν to make the weaker case prevail, ib.18b, al., Arist.Rh.1402a24, cf. Ar.Nu.1042 (pl.); personified, ib.886, al.; "ἀμύνεις τῷ τῆς ἡδονῆς λ." Pl.Phlb.38a;"ἀνοίσεις τοὺς λ. αὐτῶν πρὸς τὸν θεόν" LXXEx.18.19; ἐχειν λ. πρός τινα to have a case, ground of action against . . , Act.Ap.19.38.

2. statement of a theory, argument, οὐκ ἐμεῦ ἀλλὰ τοῦ λ. ἀκούσαντας prob. in Heraclit.50; λόγον ἠδὲ νόημα ἀμφὶς ἀληθείης discourse and reflection on reality, Parm.8.50; δηλοῖ οὗτος ὁ λ. ὅτι . . Democr.7; οὐκ ἔχει λόγον it is notarguable, i.e. reasonable, S.El.466, Pl.Phd.62d, etc.; "ἔχει λ." D.44.32; "οὐδεὶς αὐτὰ καταβαλεῖ λ." E.Ba.202;"δίκασον . . τὸν λ. ἀκούσας" Pl.Lg.696b; personified, φησὶ οὗτος ὁ λ. ib.714d, cf. Sph.238b, Phlb.50a; ὡς ὁ λ. (sc.λέγει) Arist.EN1115b12; ὡς ὁ λ. ὁ ὀρθὸς λέγει ib. 1138b20, cf. 29; "ὁ λ. θέλει προσβιβάζειν" Phld.Rh.1.41, cf.1.19S.; "οὐ γὰρ ἂν ἀκούσειε λόγου ἀποτρέποντος" Arist.EN1179b27; "λ. καθαίρων" Aristo Stoic.1.88; λόγου τυγχάνεινto be explained, Phld.Mus.p.77 K.; ὁ τὸν λ. μου ἀκούων my teaching, Ev.Jo.5.24; ὁ προφητικὸς λ., collect., of VTprophecy, 2 Ep.Pet.1.19: pl., "ὁκόσων λόγους ἤκουσα" Heraclit.108; "οὐκ ἐπίθετο τοῖς ἐμοῖς λ." Ar.Nu.73; ofarguments leading to a conclusion (ὁ λ.), Pl. Cri.46b; "τὰ Ἀναξαγόρου βιβλία γέμει τούτων τῶν λ." Id.Ap.26d; λ. ἀπὸ τῶν ἀρχῶν, ἐπὶ τὰς ἀρχάς, Arist.EN1095a31; συλλογισμός ἐστι λ. ἐν ᾧ τεθέντων τινῶν κτλ. Id.APr.24b18; λ. ἀντίτυπός τε καὶ ἄπορος, of a self-contradictory theory, Plot.6.8.7.

b. ὁ περὶ θεῶν λ., title of a discourse by Protagoras, D.L.9.54; ὁ Ἀχιλλεὺς λ., name of an argument, ib.23; "ὁ αὐξόμενος λ." Plu.2.559b; καταβάλλοντες (sc. λόγοι), title of work by Protagoras, S.E.M.7.60; "λ. σοφιστικοί"Arist.SE 165a34, al.; "οἱ μαθηματικοὶ λ." Id.Rh.1417a19, etc.; οἱ ἐξωτερικοὶ λ., current outside the Lyceum,Id.Ph.217b31, al.; Δισσοὶ λ., title of a philosophical treatise (= Dialex.); Λ. καὶ Λογίνα, name of play of Epicharmus,quibble, argument, personified, Ath.8.338d.

c. in Logic, proposition, whether as premiss or conclusion, "πρότασίς ἐστι λ. καταφατικὸς ἢ ἀποφατικός τινος κατά τινος" Arist.APr.24a16.

d. rule, principle, law, as embodying the result of λογισμός, Pi.O.2.22, P.1.35, N.4.31; "πείθεσθαι τῷ λ. ὃς ἄν μοι λογιζομένῳ βέλτιστος φαίνηται" Pl.Cri.46b, cf. c; ἡδονὰς τοῖς ὀρθοῖς λ. ἑπομένας obeying right principles,Id.Lg.696c; προαιρέσεως [ἀρχὴ] ὄρεξις καὶ λ. ὁ ἕνεκά τινος principle directed to an end, Arist.EN1139a32; of the final cause, "ἀρχὴ ὁ λ. ἔν τε τοῖς κατὰ τέχνην καὶ ἐν τοῖς φύσει συνεστηκόσιν" Id.PA639b15; ἀποδιδόασι τοὺς λ. καὶ τὰς αἰτίας οὗ ποιοῦσι ἑκάστου ib.18; ["τέχνη] ἕξις μετὰ λ. ἀληθοῦς ποιητική" Id.EN1140a10; ὀρθὸς λ. trueprinciple, right rule, ib.1144b27, 1147b3, al.; κατὰ λόγον by rule, consistently, "ὁ κατὰ λ. ζῶν" Pl.Lg.689d, cf.Ti.89d; τὸ κατὰ λ. ζῆν, opp. κατὰ πάθος, Arist.EN1169a5; κατὰ λ. προχωρεῖν according to plan, Plb.1.20.3.

3. law, rule of conduct, "ᾧ μάλιστα διηνεκῶς ὁμιλοῦσι λόγῳ" Heraclit.72; "πολλοὶ λόγον μὴ μαθόντες ζῶσι κατὰ λόγον" Democr.53; δεῖ ὑπάρχειν τὸν λ. τὸν καθόλου τοῖς ἄρχουσιν universal principle, Arist.Pol.1286a17; "ὁ νόμος . . λ. ὢν ἀπό τινος φρονήσεως καὶ νοῦ" Id.EN1180a21; ὁ νόμος . . ἔμψυχος ὢν ἑαυτῷ λ. conscience, Plu. 2.780c;τὸν λ. πρόχειρον ἔχειν precept, Phld.Piet.30, cf. 102; "ὁ προστακτικὸς τῶν ποιητέων ἢ μὴ λ. κοινός" M.Ant.4.4.

4. thesis, hypothesis, provisional ground, ὡς ἂν εἰ λέγοι λόγον maintain a thesis, Pl. Prt.344b; ὑποθέμενος ἑκάστοτε λ. provisionally assuming a proposition, Id.Phd.100a; τὸν τῆς ὁμοιότητος λ. hypothesis of equivalence,Arist.Cael.296a20.

5. reason, ground, "πάντων γινομένων κατὰ τὸν λ. τόνδε" Heraclit.1; "οὕτω βαθὺν λ. ἔχει" Id.45; ἐκ λόγου, opp.μάτην, Leucipp. 2; "μέγιστον σημεῖον οὗτος ὁ λ." Meliss.8; [ἐμπειρία] οὐκ ἔχει λ. οὐδένα ὧν προσφέρει has nogrounds for . . , Pl.Grg.465a; μετὰ λόγου "τε καὶ ἐπιστήμης θείας" Id.Sph.265c; ἡ μετα λόγου ἀληθὴς δόξα (= ἐπιστήμη) Id.Tht.201c; λόγον ζητοῦσιν ὧν οὐκ ἔστι λ. proof, Arist. Metaph.1011a12; "οἱ ἁπάντων ζητοῦντες λ. ἀναιροῦσι λ." Thphr.Metaph. 26.

6. formula (wider than definition, but freq. equivalent thereto), term expressing reason, "λ. τῆς πολιτείας"Pl.R.497c; ψυχῆς οὐσία τε καὶ λ. essential definition, Id.Phdr.245e; "ὁ τοῦ δικαίου λ." Id.R.343a; τὸν λ. τῆς οὐσίαςib.534b, cf. Phd.78d; "τὰς πολλὰς ἐπιστήμας ἑνὶ λ. προσειπεῖν" Id.Tht.148d; "ὁ τῆς οἰκοδομήσεως λ. ἔχει τὸν τῆς οἰκίας" Arist. PA646b3; "τεθείη ἂν ἴδιον ὄνομα καθ᾽ ἕκαστον τῶν λ." Id.Metaph.1006b5, cf. 1035b4; "πᾶς ὁρισμὸς λ. τίς ἐστι" Id.Top.102a5; ἐπὶ τῶν σχημάτων λ. κοινός generic definition, Id.de An.414b23; ἀκριβέστατος λ.specific definition, Id.Pol.1276b24; "πηγῆς λ. ἔχον" Ph.2.477; τὸ ᾠὸν οὔτε ἀρχῆς ἔχει λ. fulfils the function of . . ,Plu.2.637d; λ. τῆς μίξεως formula, i. e. ratio (cf. supr. II) of combination, Arist.PA642a22, cf. Metaph.993a17.

7. reason, law exhibited in the world-process, κατὰ λόγον by law, "κόσμῳ πάντα καὶ κατὰ λ. ἔχοντα" Pl.R.500c;κατ τὸν <αὐτὸν αὖ> λ. by the same law, Epich.170.18; "ψυχῆς τὸ πᾶν τόδε διοικούσης κατὰ λ." Plot.2.3.13; esp. in Stoic Philos., the divine order, "τὸν τοῦ παντὸς λ. ὃν ἔνιοι εἱμαρμένην καλοῦσιν" Zeno Stoic.1.24; τὸ ποιοῦν τὸν ἐν [τῇ ὕλῃ] λ. τὸν θεόν ibid., cf. 42; "ὁ τοῦ κόσμου λ." Chrysipp.Stoic.2.264; λόγος, = φύσει νόμος, Stoic.2.169; "κατὰ τὸν κοινὸν θεοῖς καὶ ἀνθρώποις λ." M.Ant.7.53; "ὁ ὀρθὸς λ. διὰ πάντων ἐρχόμενος" Chrysipp.Stoic.3.4: so in Plot.,"τὴν φύσιν εἶναι λόγον, ὃς ποιεῖ λ. ἄλλον γέννημα αὑτοῦ" 3.8.2.

b. σπερματικὸς λ. generative principle in organisms, "ὁ θεὸς σπ. λ. τοῦ κόσμου" Zeno Stoic.1.28: usu. in pl., Stoic.2.205,314,al.; "γίνεται τὰ ἐν τῷ παντὶ οὐ κατὰ σπερματικούς, ἀλλὰ κατὰ λ. περιληπτικούς" Plot.3.1.7, cf.4.4.39: so without "σπερματικός, ὥσπερ τινὲς λ. τῶν μερῶν" Cleanth.Stoic.1.111; "οἱ λ. τῶν ὅλων" Ph.1.9.

c. in Neo-Platonic Philos., of regulative and formative forces, derived from the intelligible and operative in the sensible universe, "ὄντων μειζόνων λ. καὶ θεωρούντων αὑτοὺς ἐγὼ γεγέννημαι" Plot.3.8.4; "οἱ ἐν σπέρματι λ. πλάττουσι . . τὰ ζῷα οἷον μικρούς τινας κόσμους" Id.4.3.10, cf.3.2.16,3.5.7; opp. ὅρος, Id.6.7.4; "ἀφανεῖς λ. τῆς φύσεως" Procl.in R.1.18 K.; τεχνικοὶ λ. ib.142 K., al.

IV. inward debate of the soul (cf. "λ. ὃν αὐτὴ πρὸς αὑτὴν ἡ ψυχὴ διεξέρχεται" Pl.Tht.189e (διάλογος in Sph.263e);ὁ ἐν τῇ ψυχῇ, ὁ ἔσω λ. (opp. ὁ ἔξω λ.), Arist.APo.76b25, 27; ὁ ἐνδιάθετος, opp. ὁ προφορικὸς λ., Stoic.2.43,Ph.2.154),

1. thinking, reasoning, τοῦ λ. ἐόντος ξυνοῦ, opp. ἰδία φρόνησις, Heraclit. 2; κρῖναι δὲ λόγῳ . . ἔλεγχον test byreflection, Parm.1.36; reflection, deliberation (cf. VI.3), "ἐδίδου λόγον ἑωυτῷ περὶ τῆς ὄψιος" Hdt.1.209, cf. 34,S.OT583, D.45.7; μὴ εἰδέναι . . μήτε λόγῳ μήτε ἔργῳ neither by reasoning nor by experience, Anaxag.7; "ἃ δὴ λόγῳ μὲν καὶ διανοίᾳ ληπτά, ὄψει δ᾽ οὔ" Pl.R.529d, cf. Prm.135e; "ὁ λ. ἢ ἡ αἴσθησις" Arist.EN 1149a35,al.; αὐτῷ μόνον τῷ λ. πιστεύειν (opp. αἰσθήσεις), of Parmenides and his school, Aristocl. ap. Eus.PE14.17: hence λόγῳ or τῷ λ. inidea, in thought, "τῷ λ. τέμνειν" Pl.R.525e; τῷ λ. δύο ἐστίν, ἀχώριστα πεφυκότα two in idea, though indistinguishable in fact, Arist. EN1102a30, cf. GC320b14, al.; λόγῳ θεωρητά mentally conceived, opp. sensibly perceived, Placit.1.3.5, cf. Demetr.Lac.Herc.1055.20; "τοὺς λ. θεωρητοὺς χρόνους" Epicur.Ep.1p.19U.; διὰ λόγου θ. χ. ib.p.10 U.; "λόγῳ καταληπτός" Phld.Po.5.20, etc.; ὁ λ. οὕτω αἱρέει analogy proves, Hdt.2.33; ὁ λ. or λ. αἱρέειreasoning convinces, Id.3.45,6.124, cf. Pl.Cri.48c (but, our argument shows, Lg.663d): also c. acc. pers., χρᾶται ὅ τι μιν λ. αἱρέει as the whim took him, Hdt.1.132; ἢν μὴ ἡμέας λ. αἱρῇ unless we see fit, Id.4.127, cf. Pl.R.607b; later ὁ αἱρῶν λ. ordaining reason, Zeno Stoic.1.50, M.Ant.2.5, cf. 4.24, Arr.Epict. 2.2.20, etc.: coupled or contrasted with other functions, καθ᾽ ὕπνον ἐπειδὴ λόγου καὶ φρονήσεως οὐ μετεῖχε since reason and understanding are in abeyance, Pl.Ti.71d; μετὰ λόγου τε καὶ ἐπιστήμης, opp. αἰτία αὐτομάτη, of Nature's processes of production,Id.Sph.265c; τὸ μὲν δὴ νοήσει μετὰ λόγου περιληπτόν embraced by thought with reflection, opp. μετ᾽ αἰσθήσεως ἀλόγου, Id.Ti.28a; τὸ μὲν ἀεὶ μετ᾽ ἀληθοῦς λ., opp. τὸ δὲ ἄλογον, ib.51e, cf. 70d, al.; "λ. ἔχων ἑπόμενον τῷ νοεῖν"Id.Phlb. 62a; ἐπιστήμη ἐνοῦσα καὶ ὀρθὸς λ. scientific knowledge and right process of thought, Id.Phd.73a; "πᾶς λ. καὶ πᾶσα ἐπιστήμη τῶν καθόλου" Arist.Metaph.1059b26; "τὸ λόγον ἔχον" Id.EN1102b15, 1138b9, al.: in sg. and pl., contrasted by Pl. and Arist. as theory, abstract reasoning with outward experience, sts. with depreciatory emphasis on the former, "εἰς τοὺς λ. καταφυγόντα" Pl.Phd.99e; τὸν ἐν λόγοις σκοπούμενον τὰ ὄντα, opp. τὸν ἐν ἔργοις(realities), ib.100a; "τῇ αἰσθήσει μᾶλλον τῶν λ. πιστευτέον" Arist.GA760b31; γνωριμώτερα κατὰ τὸν λ., opp. κατὰ τὴν αἴσθησιν, Id.Ph.189a4; ἐκ τῶν λ. δῆλον, opp. ἐκ τῆς ἐπαγωγῆς, Id.Mete.378b20; ἡ τῶν λ. πίστις, opp. ἐκ τῶν ἔργων φανερόν, Id.Pol.1326a29; "ἡ πίστις οὐ μόνον ἐπὶ τῆς αἰσθήσεως ἀλλὰ καὶ ἐπὶ τοῦ λ." Id.Ph.262a19;"μαρτυρεῖ τὰ γιγνόμενα τοῖς λ." Id.Pol.1334a6; ὁ μὲν λ. τοῦ καθόλου, ἡ δὲ αἴσθησις τοῦ κατὰ μέρος explanation, opp. perception, Id.Ph.189a7; ἔσονται τοῖς λ. αἱ πράξεις ἀκόλουθοι theory, opp. practice, Epicur.Sent.25; in Logic, of discursive reasoning, opp. intuition, Arist.EN1142a26, 1143b1; reasoning in general, ib.1149a26; πᾶς λ. καὶ πᾶσα ἀπόδειξις all reasoning and demonstration, Id.Metaph.1063b10; "λ. καὶ φρόνησιν" Phld.Mus.p.105 K.; ὁ λ. ἢ λογισμός ibid.; τὸ ἰδεῖν οὐκέτι λ., ἀλλὰ μεῖζον λόγου καὶ πρὸ λόγου, of mystical vision, opp. reasoning, Plot.6.9.10.—Phrases, κατὰ λ. τὸν εἰκότα by probable reasoning, Pl.Ti.30b; "οὔκουν τόν γ᾽ εἰκότα λ. ἂν ἔχοι" Id.Lg.647d; παρὰ λόγον, opp. κατὰ λ., Arist.Rh.Al.1429a29, cf. EN 1167b19; cf. παράλογος (but παρὰ λ. unexpectedly, E.Ba.940).

2. reason as a faculty, ὁ λ. ἀνθρώπους κυβερνᾷ [Epich.] 256; ["θυμοειδὲς] τοῦ λ. κατήκοον" Pl.Ti.70a; ["θυμὸς] ὑπὸ τοῦ λ. ἀνακληθείς" Id.R.440d; σύμμαχον τῷ λ. τὸν θυμόν ib. b; "πειθαρχεῖ τῷ λ. τὸ τοῦ ἐγκρατοῦς" Arist. EN1102b26; ἄλλο τι παρὰ τὸν λ. πεφυκός, ὃ μάχεται τῷ λ. ib.17; "ἐναντίωσις λόγου πρὸς ἐπιθυμίας" Plot.4.7.13(8);"οὐ θυμός, οὐκ ἐπιθυμία, οὐδὲ λ. οὐδέ τις νόησις" Id.6.9.11: freq. in Stoic. Philos. of human Reason, opp. φαντασία,Zeno Stoic.1.39; opp. φύσις, Stoic.2.206; οὐ σοφία οὐδὲ λ. ἐστὶν ἐν [τοῖς ζῴοις] ibid.; "τοῖς ἀλόγοις ζῴοις ὡς λ. ἔχων λ. μὴ ἔχουσι χρῶ" M.Ant.6.23; "ὁ λ. κοινὸν πρὸς τοὺς θεούς" Arr.Epict. 1.3.3; "οἷον [εἰκὼν] λ. ὁ ἐν προφορᾷ λόγου τοῦ ἐν ψυχῇ, οὕτω καὶ αὐτὴ λ. νοῦ" Plot.5.1.3; τὸ τὸν λ. σχεῖν τὴν οἰκείαν ἀρετήν (sc. εὐδαιμονίαν) Procl.in Ti.3.334 D.; also of the reason which pervades the universe, θεῖος λ. [Epich.] 257; "τὸν θεῖον λ. καθ᾽ Ἡράκλειτον δι᾽ ἀναπνοῆς σπάσαντες νοεροὶ γινόμεθα" S.E.M.7.129 (cf. infr. x).

b. creative reason, "ἀδύνατον ἦν λόγον μὴ οὐκ ἐπὶ πάντα ἐλθεῖν" Plot.3.2.14; "ἀρχὴ οὖν λ. καὶ πάντα λ. καὶ τὰ γινόμενα κατ᾽ αὐτόν" Id.3.2.15; "οἱ λ. πάντες ψυχαί" Id.3.2.18.

V. continuous statement, narrative (whether fact or fiction), oration, etc. (cf. λέγω (B) 11.2),

1. fable, Hdt.1.141; "Αἰσώπου λόγοι" Pl.Phd.60d, cf. Arist.Rh.1393b8; "ὁ τοῦ κυνὸς λ." X.Mem. 2.7.13.

2. legend, "ἱρὸς λ." Hdt.2.62, cf. 47, Pi.P.3.80 (pl.); "συνθέντες λ." E.Ba.297; "λ. θεῖος" Pl.Phd.85d; ἱεροὶ λ., of Orphic rhapsodies, Suid. S.V. Ὀρφεύς.

3. tale, story, "ἄλλον ἔπειμι λ." Xenoph. 7.1, cf. Th.1.97, etc.; "συνθέτους λ." A.Pr.686; σπουδὴν λόγου urgenttidings, E.Ba.663; ἄλλος λ. 'another story', Pl.Ap.34e; ὁμολογούμενος ὁ λ. ἐστίν the story is consistent, Isoc.3.27: pl., histories, "ἐν τοῖσι Ἀσσυρίοισι λ." Hdt.1.184, cf. 106, 2.99; so in sg., a historical work, Id.2.123, 6.19,7.152: also in sg., one section of such a work (like later βίβλος), Id.2.38,6.39, cf. VI.3d; so in pl., "ἐν τοῖσι Λιβυκοῖσι λ."Id.2.161, cf. 1.75,5.22,7.93,213; "ἐν τῷ πρώτῳ τῶν λ." Id.5.36; ὁ πρῶτος λ., of St. Luke's gospel, Act.Ap.1.1: in Pl., opp. μῦθος, as history to legend, Ti.26e; "ποιεῖν μύθους ἀλλ᾽ οὐ λόγους" Phd.61b, cf. Grg.523a (but μῦθον λέγειν, opp. λόγῳ (argument) "διεξελθεῖν" Prt. 320c, cf. 324d); "περὶ λόγων καὶ μύθων" Arist.Pol.1336a30; "ὁ λ . . . μῦθός ἐστι" Ael.NA4.34.

4. speech, delivered in court, assembly, etc., "χρήσομαι τῇ τοῦ λ. τάξει ταύτῃ" Aeschin.3.57, cf. Arist.Rh.1358a38;"δικανικοὶ λ." Id.EN1181a4; "τρία γένη τῶν λ. τῶν ῥητορικῶν, συμβουλευτικόν, δικανικόν, ἐπιδεικτικόν"Id.Rh.1358b7; "τῷ γράψαντι τὸν λ." Thphr. Char.17.8, cf. "λογογράφος" 11; ἐπιτάφιος λ. funeral oration,Pl.Mx.236b; esp. of the body of a speech, opp. ἐπίλογος, Arist.Rh.1420b3; opp. προοίμιον, ib.1415a12; body of a law, opp. proem, Pl.Lg.723b; spoken, opp. written word, "τὸν τοῦ εἰδότος λ. ζῶντα καὶ ἔμψυχον οὗ ὁ γεγραμμένος εἴδωλόν τι" Id.Phdr.276a; ὁ ἐκ τοῦ βιβλίου ῥηθεὶς [λ.] speech read from a roll, ib.243c; published speech,D.C.40.54; rarely of the speeches in Tragedy (ῥήσεις), Arist.Po.1450b6,9.

VI. verbal expression or utterance (cf. λέγω (B) 111), rarely a single word, v. infr. b, never in Gramm. signf. of vocable (ἔπος, λέξις, ὄνομα, ῥῆμα), usu. of a phrase, cf. IX. 3 (the only sense found in Ep.).

a. pl., without Art., talk, "τὸν ἔτερπε λόγοις" Il.15.393; "αἱμύλιοι λ." Od.1.56, h.Merc. 317, Hes.Th.890, Op.78,789,Thgn.704, A.R.3.1141; ψευδεῖς Λ., personified, Hes.Th.229; "ἀφροδίσιοι λ." Semon.7.91; "ἀγανοῖσι λ." Pi.P. 4.101;ὄψον δὲ λ. φθονεροῖσιν tales, Id.N.8.21; σμικροὶ λ. brief words, S.Aj.1268 (s.v.l.), El.415; δόκησις ἀγνὼς λόγωνbred of talk, Id.OT 681 (lyr.): also in sg., λέγ᾽ εἴ σοι τῷ λ. τις ἡδονή speak if thou delightest in talking, Id.El.891.

b. sg., expression, phrase, "πρὶν εἰπεῖν ἐσθλὸν ἢ κακὸν λ." Id.Ant.1245, cf. E.Hipp.514; "μυρίας ὡς εἰπεῖν λόγῳ"Hdt.2.37; μακρὸς λ. rigmarole, Simon.189, Arist.Metaph.1091a8; λ. ἠρέμα λεχθεὶς διέθηκε τὸ πόρρω a whisperedmessage, Plot.4.9.3; ἑνὶ λόγῳ to sum up, in brief phrase, Pl.Phdr.241e, Phd.65d; concisely, Arist. EN1103b21 (but also, = ἁπλῶς, περὶ πάντων ἑνὶ λ. Id.GC325a1): pl., λ. θελκτήριοι magic words, E.Hipp.478; rarely of single words,"λ. εὐσύνθετος οἷον τὸ "χρονοτριβεῖν"" Arist.Rh.1406a36; οὐκ ἀπεκρίθη αὐτῇ λ. answered her not a word,Ev.Matt.15.23.

c. coupled or contrasted with words expressed or understood signifying act, fact, truth, etc., mostly in a depreciatory sense, "λ. ἔργου σκιή" Democr. 145; "ὥσπερ μικρὸν παῖδα λόγοις μ᾽ ἀπατᾷς" Thgn.254; λόγῳ, opp. ἔργῳ,Democr.82, etc.; "νηπίοισι οὐ λ. ἀλλὰ ξυμφορὴ διδάσκαλος" Id.76; "ἔργῳ κοὐ λόγῳ τεκμαίρομαι" A.Pr.338, cf.S.El.59, OC782; "λόγῳ μὲν λέγουσι . . ἔργῳ δὲ οὐκ ἀποδεικνῦσι" Hdt.4.8; "οὐ λόγων, φασίν, ἡ ἀγορὴ δεῖται, χαλκῶν δέ" Herod.7.49; "οὔτε λ. οὔτε ἔργῳ" Lys.9.14; λόγοις, opp. ψήφῳ, Aeschin.2.33; opp. νόῳ, Hdt.2.100; "οὐ λόγῳ μαθών" E.Heracl.5; "ἐκ λόγων, κούφου πράγματος" Pl.Lg.935a; λόγοισι εἰς τὸ πιθανὸν περιπεπεμμέναib.886e, cf. Luc.Anach.19; "ἵνα μὴ λ. οἴησθε εἶναι, ἀλλ᾽ εἰδῆτε τὴν ἀλήθειαν" Lycurg.23, cf. D.30.34; opp. πρᾶγμα,Arist.Top.146a4; opp. βία, Id.EN1179b29, cf. 1180a5; opp. ὄντα, Pl.Phd.100a; opp. γνῶσις, 2 Ep.Cor.11.6; λόγῳ inpretence, Hdt.1.205, Pl.R.361b,376d, Ti.27a, al.; λόγου ἕνεκα merely as a matter of words, "ἄλλως ἕνεκα λ. ἐλέγετο" Id.Cri.46d; λόγου χάριν, opp. ὡς ἀληθῶς, Arist.Pol.1280b8; but also, let us say, for instance,Id.EN1144a33, Plb.10.46.4, Phld. Sign.29, M.Ant.4.32; λόγου ἕνεκα let us suppose, Pl.Tht.191c; ἕως λόγου, μέχρι λ., = Lat. verbo tenus, Plb.10.24.7, Epict.Ench.16: sts. without depreciatory force, the antithesis or parallelism being verbal (cf. 'word and deed'), "λόγῳ τε καὶ σθένει" S.OC68; "ἔν τε ἔργῳ καὶ λ." Pl.R.382e, cf. D.S.13.101,Ev.Luc.24.19, Act.Ap.7.22, Paus.2.16.2; ὅσα μὲν λόγῳ εἶπον, opp. τὰ ἔργα τῶν πραχθέντων, Th. 1.22.

2. common talk, report, tradition, "ὡς λ. ἐν θνητοῖσιν ἔην" Batr. 8; "λ. ἐκ πατέρων" Alc.71; "οὐκ ἔστ᾽ ἔτυμος λ. οὗτος" Stesich.32; "διξὸς λέγεται λ." Hdt.3.32; "λ. ὑπ᾽ Αἰγυπτίων λεγόμενος" Id.2.47; νέον [λ.] tidings, S.Ant.1289(lyr.); τὰ μὲν αὐτοὶ ὡρῶμεν, τὰ δὲ λόγοισι ἐπυνθανόμεθα by hearsay, Hdt.2.148: also in pl., ἐν γράμμασιν λόγοι κείμενοι traditions, Pl.Lg.886b.

b. rumour, "ἐπὶ παντὶ λ. ἐπτοῆσθαι" Heraclit. 87; αὐδάεις λ. voice of rumour, B.14.44; περὶ θεῶν διῆλθεν ὁ λ. ὅτι . . Th.6.46; λ. παρεῖχεν ὡς . . Plb.3.89.3; ἐξῆλθεν ὁ λ. οὗτος εῖς τινας ὅτι . . Ev.Jo.21.23, cf. Act.Ap.11.22; fiction,Ev.Matt.28.15.

c. mention, notice, description, οὐκ ὕει λόγου ἄξιον οὐδέν worth mentioning, Hdt.4.28, cf. Plb.1.24.8, etc.; ἔργα λόγου μέζω beyond expression, Hdt.2.35; κρεῖσσον λόγου τὸ εἶδος τῆς νόσου beyond description, Th. 2.50; "μείζω ἔργα ἢ ὡς τῷ λ. τις ἂν εἴποι" D.6.11.

d. the talk one occasions, repute, mostly in good sense, good report, praise, honour (cf. supr. 1.4), "πολλὰ φέρειν εἴωθε λ. . . πταίσματα" Thgn.1221; "λ. ἐσλὸν ἀκοῦσαι" Pi.I.5(4).13; "πλέονα . . λ. Ὀδυσσέος ἢ πάθαν" Id.N.7.21;"ἵνα λ. σε ἔχῃ πρὸς ἀνθρώπων ἀγαθός" Hdt.7.5, cf. 9.78; Τροίαν . . ἧς ἁπανταχοῦ λ. whose fame, story fills the world, E.IT517; "οὐκ ἂν ἦν λ. σέθεν" Id.Med.541: less freq. in bad sense, evil report, λ. κακόθρους, κακός, S.Aj.138 (anap.), E.Heracl.165: pl., λόγους ψιθύρους πλάσσων slanders, S.Aj.148 (anap.).

e. λ. ἐστί, ἔχει, κατέχει, the story goes, c. acc. et inf., "ἔστ τις λ. τὰν Ἀρετὰν ναίειν" Simon.58.1, cf. S.El.417; λ. μὲν ἔστ᾽ ἀρχαῖος ὡς . . Id.Tr.1; λ. alone, E.Heracl.35; "ὡς λ." A.Supp.230, Pl. Phlb.65c, etc.; "λ. ἐστί" Hdt.7.129,9.26, al.; "λ. αἰὲν ἔχει" S.OC1573 (lyr.); ὅσον ὁ λ. κατέχει tradition prevails, Th.1.10: also with a personal subject in the reverse construction. Κλεισθένης λ. ἔχει τὴν Πυθίην ἀναπεῖσαι has the credit of . . , Hdt.5.66, cf. Pl.Epin.987b,988b; "λ. ἔχοντα σοφίας" Ep.Col.2.23, v.supr.1.4.

3. discussion, debate, deliberation, "πολλὸς ἦν ἐν τοῖσι λ." Hdt.8.59; "συνελέχθησαν οἱ Μῆδοι ἐς τὠυτὸ καὶ ἐδίδοσαν σφίσι λόγον, λέγοντες περὶ τῶν κατηκόντων" Id.1.97; "οἱ Πελασγοὶ ἑωυτοῖσι λόγους ἐδίδοσαν" Id.6.138;"πολέμῳ μᾶλλον ἢ λόγοις τὰ ἐγκλήματα διαλύεσθαι" Th.1.140; "οἱ περὶ τῆς εἰρήνης λ." Aeschin.2.74; τοῖς ἔξωθεν λ. πεπλήρωκε τὸν λ. [Plato] has filled his dialogue with extraneous discussions, Arist.Pol.1264b39; "τὸ μῆκος τῶν λ." D.Chr.7.131; μεταβαίνων ὁ λ. εἰς ταὐτὸν ἀφῖκται our debate, Arist.EN1097a24; ὁ παρὼν λ. ib.1104a11; θεῶν ὧν νῦν ὁ λ. ἐστί discussion, Pl.Ap.26b, cf. Tht. 184a, M.Ant.8.32; τῷ λ. διελθεῖν, διϊέναι, Pl.Prt.329c, Grg.506a, etc.; τὸν λ. διεξελθεῖν conduct the debate, Id.Lg.893a; ξυνελθεῖν ἐς λόγον confer, Ar.Eq.1300: freq. in pl., ἐς λόγους συνελθόντες parley, Hdt. 1.82; ἐς λ. ἐλθεῖν τινι have speech with, ib.86; "ἐς λ. ἀπικέσθαι τινί" Id.2.32; "διὰ λόγων ἰέναι" E.Tr.916; "ἐμαυτῇ διὰ λ. ἀφικόμην" Id.Med.872; "ἐς λ. ἄγειν τινά" X.HG4.1.2; "κοινωνεῖν λόγων καὶ διανοίας" Arist.EN 1170b12.

b. right of discussion or speech, ἢ 'πὶ τῷ πλήθει λ.; S.OC 66; λ. αἰτήσασθαι ask leave to speak, Th.3.53; "λ. διδόναι" X.HG5.2.20; οὐ προυτέθη σφίσιν λ. κατὰ τὸν νόμον ib.1.7.5; "λόγου τυχεῖν" D.18.13, cf.Arist.EN1095b21, Plb.18.52.1; "οἱ λόγου τοὺς δούλους ἀποστεροῦντες" Arist.Pol.1260b5; "δοῦλος πέφυκας, οὐ μέτεστί σοι λόγου" Trag.Adesp.304; "διδόντας λ. καὶ δεχομένους ἐν τῷ μέρει" Luc.Pisc.8: hence, time allowed for a speech, "ἐν τῷ ἐμῷ λ." And.1.26,al.; "ἐν τῷ ἑαυτοῦ λ." Pl.Ap.34a; "οὐκ ἐλάττω λ. ἀνήλωκε" D.18.9.

c. dialogue, as a form of philosophical debate, "ἵνα μὴ μαχώμεθα ἐν τοῖς λ. ἐγώ τε καὶ σύ" Pl. Cra.430d; "πρὸς ἀλλήλους τοὺς λ. ποιεῖσθαι" Id.Prt.348a: hence, dialogue as a form of literature, "οἱ Σωκρατικοὶ λ."Arist.Po.1447b11, Rh. 1417a20; cf. διάλογος.

d. section, division of a dialogue or treatise (cf. v. 3), "ὁ πρῶτος λ." Pl.Prm.127d; ὁ πρόσθεν, ὁ παρελθὼν λ.,Id.Phlb.18e, 19b; "ἐν τοῖς πρώτοις λ." Arist.PA682a3; ἐν τοῖς περὶ κινήσεως λ. in the discussion of motion (i. e.Ph.bk.8), Id.GC318a4; "ἐν τῷ περὶ ἐπαίνου λ." Phld.Rh.1.219; branch, department, division of a system of philosophy, "τὴν φρόνησιν ἐκ τριῶν συνεστηκέναι λ., τῶν φυσικῶν καὶ τῶν ἠθικῶν καὶ τῶν λογικῶν"Chrysipp.Stoic.2.258.

e. in pl., literature, letters, Pl.Ax.365b, Epin.975d, D.H.Comp.1,21 (but, also in pl., treatises, Plu.2.16c); "οἱ ἐπὶ λόγοις εὐδοκιμώτατοι" Hdn.6.1.4; Λόγοι, personified, AP9.171 (Pall.).

VII. a particular utterance, saying:

1. divine utterance, oracle, Pi.P.4.59; "λ. μαντικοί" Pl. Phdr.275b; "οὐ γὰρ ἐμὸν ἐρῶ τὸν λ." Pl.Ap.20e; "ὁ λ. τοῦ θεοῦ" Apoc.1.2,9.

2. proverb, maxim, saying, Pi.N.9.6, A.Th.218; ὧδ᾽ ἔχει λ. ib.225; τόνδ᾽ ἐκαίνισεν λ. ὡς . . Critias 21, cf. Pl.R.330a,Ev.Jo.4.37; "ὁ παλαιὸς λ." Pl.Phdr.240c, cf. Smp.195b, Grg.499c, Lg.757a, 1 Ep.Ti.1.15, Plu.2.1082e, Luc.Alex.9, etc.; "τὸ τοῦ λόγου δὴ τοῦτο" Herod.2.45, cf. D.Chr.66.24, Luc.JTr.3, Alciphr.3.56, etc.: pl., Arist.EN1147a21.

3. assertion, opp. oath, S.OC651; ψιλῷ λ. bare word, opp. μαρτυρία, D.27.54.

4. express resolution, κοινῷ λ. by common consent, Hdt.1.141,al.; ἐπὶ λ. τοιῷδε, ἐπ᾽ ᾧ τε . . on the following terms,Id.7.158, cf. 9.26; "ἐνδέξασθαι τὸν λ." Id.1.60, cf. 9.5; λ. ἔχοντες πλεονέκτην a greedy proposal, Id.7.158: freq. in pl., terms, conditions, Id.9.33, etc.

5. word of command, behest, A.Pr.17,40 (both pl.), Pers.363; "ἀνθρώπους πιθανωτέρους ποιεῖν λόγῳ" X.Oec.13.9;"ἐξέβαλε τὰ πνεύματα λόγῳ" Ev.Matt.8.16; οἱ δέκα λ. the ten Commandments, LXX Ex.34.28, Ph.1.496.

VIII. thing spoken of, subject-matter (cf. 111.1 b and 2), "λ. τοῦτον ἐάσομεν" Thgn.1055; προπεπυσμένος πάντα λ.the whole matter, Hdt.1.21, cf. 111; τὸν ἐόντα λ. the truth of the matter, ib.95,116; μετασχεῖν τοῦ λ. to be in thesecret, ib.127; "μηδενὶ ἄλλῳ τὸν λ. τοῦτον ει^πῃς" Id.8.65; τίς ἦν λ.; S.OT684 ( = πρᾶγμα, 699); περί τινος λ. διελεγόμεθα subject, question, Pl.Prt.314c; [τὸ προοίμιον] δεῖγμα τοῦ λ. case, Arist.Rh.1415a12, cf. 111.1b; τέλος δὲ παντὸς τοῦ λ. ψηφίζονται the end of the matter was that . . , Aeschin.3.124; "οὐκ ἔστεξε τὸν λ." Plb.8.12.5; "οὐκ ἔστι σοι μερὶς οὐδὲ κλῆρος ἐν τῷ λ. τούτῳ" Act.Ap.8.21; "ἱκανὸς αὐτῷ ὁ λ." Pl.Grg.512c; οὐχ ὑπολείπει [Γοργίαν] ὁ λ. matter for talk, Arist.Rh.1418a35; "μηδένα λ. ὑπολιπεῖν" Isoc.4.146; πρὸς λόγον to the point, apposite, "οὐδὲν πρὸς λ." Pl.Phlb.42e, cf. Prt.344a; "ἐὰν πρὸς λ. τι ᾖ" Id.Phlb.33c; also "πρὸς λόγου" Id.Grg.459c (s. v.l.).

2. plot of a narrative or dramatic poem, = μῦθος, Arist.Po.1455b17, al.

b. in Art, subject of a painting, "ζωγραφίας λόγοι" Philostr.VA 6.10; "λ. τῆς γραφῆς" Id.Im.1.25.

3. thing talked of, event, "μετὰ τοὺς λ. τούτους" LXX 1 Ma.7.33, cf. Act.Ap.15.6.

IX. expression, utterance, speech regarded formally, τὸ ἀπὸ [ψυχῆς] ῥεῦμα διὰ τοῦ στόματος ἰὸν μετὰ φθόγγου λ., opp. διάνοια, Pl.Sph.263e; intelligent utterance, opp. φωνή, Arist.Pol.1253a14; "λ. ἐστὶ φωνὴ σημαντικὴ κατὰ συνθήκην" Id.Int.16b26, cf. Diog.Bab.Stoic.3.213; ὅθεν (from the heart) "ὁ λ. ἀναπέμπεται" Stoic.2.228, cf. 244; Protagoras was nicknamed λόγος, Hsch. ap. Sch.Pl.R.600c, Suid.; "λόγου πειθοῖ" Democr.181: in pl., eloquence,Isoc.3.3,9.11; "τὴν ἐν λόγοις εὐρυθμίαν" Epicur.Sent.Pal.5p.69 v. d. M.; λ. ἀκριβής precise language, Ar.Nu.130(pl.), cf. Arist.Rh. 1418b1; "τοῦ μὴ ᾀδομένου λ." Pl.R.398d; ἡδυσμένος λ., of rhythmical language set to music,Arist.Po.1449b25; ἐν παντὶ λ. in all manner of utterance, 1 Ep.Cor.1.5; ἐν λόγοις in orations, Arist.Po.1459a13; λ. γελοῖοι, ἀσχήμονες, ludicrous, improper speech, Id.SE182b15, Pol. 1336b14.

2. of various modes of expression, esp. artistic and literary, "ἔν τε ᾠδαῖς καὶ μύθοις καὶ λόγοις" Pl.Lg.664a; "ἐν λόγῳ καὶ ἐν ᾠδαῖς" X.Cyr.1.4.25, cf. Pl.Lg.835b; prose, opp. ποίησις, Id.R.390a; opp. ψιλομετρία, Arist.Po.1448a11; opp.ἔμμετρα, ib.1450b15 (pl.); τῷ λ. τοῦτο τῶν μέτρων (sc. τὸ ἰαμβεῖον)" ὁμοιότατον εἶναι" Id.Rh.1404a31; in full,ψιλοὶ λ. prose, ib.b33 (but ψιλοὶ λ., = arguments without diagrams, Pl.Tht.165a); λ. πεζοί, opp. ποιητική,D.H.Comp.6; opp. ποιήματα, ib.15; "κοινὰ καὶ ποιημάτων καὶ λόγων" Phld.Po.5.7; πεζὸς λ. ib.27, al.

b. of the constituents of lyric or dramatic poetry, words, "τὸ μέλος ἐκ τριῶν . . λόγου τε καὶ ἁρμονίας καὶ ῥυθμοῦ"Pl.R.398d; opp. πρᾶξις, Arist.Po.1454a18; dramatic dialogue, opp. τὰ τοῦ χοροῦ, ib.1449a17.

3. Gramm., phrase, complex term, opp. ὄνομα, Id.SE 165a13; λ. ὀνοματώδης noun-phrase, Id.APo.93b30, cf.Rh.1407b27; expression, D.H.Th.2, Demetr.Eloc.92.

b. sentence, complete statement, ""ἄνθρωπος μανθάνει" λόγον εἶναί φῃς . . ἐλάχιστόν τε καὶ πρῶτον" Pl.Sph.262c;"λ. αὐτοτελής" A.D.Synt.3.6, D.T.634.1; ῥηθῆναι λόγῳ to be expressed in a sentence, Pl.Tht.202b; λ. ἔχειν to be capable of being so expressed, ib.201e, cf. Arist.Rh.1404b26.

c. language, τὰ τοῦ λ. μέρη parts of speech, Chrysipp.Stoic.2.31, S.E.M.9.350, etc.; "τὰ μόρια τοῦ λ." D.H.Comp.6;"μέρος λ." D.T.633.26, A.D.Pron.4.6, al. (but ἓν μέρος <τοῦ cod.> λόγου one word, Id.Synt.340.10, cf. 334.22); περὶ τῶν στοιχείων τοῦ λ., title of work by Chrysippus.

X. the Word or Wisdom of God, personified as his agent in creation and world-government, "ὁ παντοδύναμός σου λ."LXX Wi.18.15; "ὁ ἐκ νοὸς φωτεινὸς λ. υἱὸς θεοῦ" Corp.Herm.1.6, cf. Plu.2.376c; λ. θεοῦ δι᾽ οὗ κατεσκευάσθη [ὁ κόσμος] Ph.1.162; τῆς τοῦ θεοῦ σοφίας: ἡ δέ ἐστιν ὁ θεοῦ λ. ib.56; λ. θεῖος . . εἰκὼν θεοῦ ib.561, cf. 501; τὸν τομέα τῶν συμπάντων [θεοῦ] λ. ib.492; τὸν ἄγγελον ὅς ἐστι λ. ib.122: in NT identified with the person of Christ, "ἐν ἀρχῇ ἦν ὁ λ." Ev.Jo.1.1, cf. 14, 1 Ep.Jo.2.7, Apoc.19.13; "ὁ λ. τῆς ζωῆς" 1 Ep.Jo.1.1.

Liddell, Scott, and Jones entry courtesy of the

Perseus Digital Library

http://philolog.us/

verbum , i 

I. gen. plur. verbūm, Plaut. As. 1, 3, 1; id. Bacch. 4, 8, 37; id. Truc. 2, 8, 14), n. from the root er; Gr. ΕΡω, whence εἴρω and ῥῆμα, what is spoken or said; cf. Goth. vaurd; Germ. Wort; Engl. word, a word; plur., words, expressions, language, discourse, conversation, etc. (cf.: vox, vocabulum).

I. In gen.: “verbum nullum fecit,” Plaut. Bacch. 4, 9, 58: “si ullum verbum faxo,” id. Men. 1, 2, 47: “qui verbum numquam in publico fecerunt,” Cic. Brut. 78, 270; so, “facere,” to talk, chat, discourse, converse, Cic. Verr. 2, 4, 65, § 147; id. Imp. Pomp. 10, 27; id. Planc. 8, 20 al.: “spissum istud amanti est verbum veniet, nisi venit,” Plaut. Cist. 1, 1, 77; cf. id. Most. 5, 1, 2: “videtis hoc uno verbo unde significari res duas et ex quo et a quo loco,” Cic. Caecin. 30, 88: “verbum voluptatis,” id. Fin. 2, 23, 75 (for which: “vox voluptatis,” id. ib. 2, 2, 6); cf.: “libenter verbo utor Catonis (i. e. origines),” id. Rep. 2, 1, 3: “verbum usitatius et tritius,” id. Ac. 1, 7, 27: “verbum scribere ... verbi litterae,”  id. de Or. 2, 30, 130: “nec vero ullum (verbum) aut durum aut insolens, aut humile aut longius ductum, etc.,” id. Brut. 79, 274: si pudor, si modestia, si pudicitia, si uno verbo temperantia (literally, in one word; cf. B. 2. infra), id. Fin. 2, 22, 73.—Plur.: “verba rebus impressit,” Cic. Rep. 3, 2, 3: “in quo etiam verbis ac nominibus ipsis fuit diligens (Servius Tullius),” id. ib. 2, 22, 40: “quid verbis opu'st?” Plaut. Am. 1, 1, 289: “haec plurimis a me verbis dicta sunt,” Cic. Rep. 1, 7, 12: “verba facere,” to speak, Caes. B. G. 2, 14: contumelia verborum, insulting or abusive language, id. ib. 5, 58: “ut verbis, quid sit, definiam,” Cic. Rep. 1, 24, 38: “verba ponenda sunt, quae vim habeant illustrandi, nec ab usu sint abhorrentia, grandia, plena, sonantia, etc.,” id. Part. Or. 15, 53: “dialecticorum verba nulla sunt publica: suis utuntur,” id. Ac. 1, 7, 25: “verborum delectum originem esse eloquentiae,” id. Brut. 72, 253 et saep.: “multis verbis ultro citroque habitis ille nobis est consumptus dies,” much talk on both sides, id. Rep. 6, 9, 9; cf. id. ib. 3, 4, 7: accusabat Canutius Scamandrum verbis tribus, venenum esse deprehensum (literally, in three words; cf. B. 2. b. infra), Cic. Clu. 18, 50.—Prov.: verba facit emortuo, he talks to the dead, i. e. in vain, Plaut. Poen. 4, 2, 18; “for which: verba fiunt mortuo,” Ter. Phorm. 5, 8 (9), 26.—

B. Adverbial phrases.

1. Ad verbum, verbum e (de, pro), verbo, or simply verbum verbo, to a word, word for word, exactly, literally (Cic. uses verbum e or ex verbo where the exact equivalent of a single word is given; verbum pro verbo of the literal translation of a passage; v. infra): “fabellae Latinae ad verbum de Graecis expressae,” Cic. Fin. 1, 2, 4; cf. Suet. Caes. 30 fin.: “ediscere ad verbum,” Cic. de Or. 1, 34, 157: “ea quae modo expressa ad verbum dixi,” id. Tusc. 3, 19, 44: “somnium mirifice ad verbum cum re convenit,” id. Div. 1, 44, 99: quae Graeci πάθη appellant: “ego poteram morbos, et id verbum esset e verbo,” id. Tusc. 3, 4, 7: istam κατάληψιν, quam, ut dixi, verbum e verbo exprimentes, comprehensionem dicemus, id. Ac. 2, 10, 31; id. Fin. 3, 4, 15; id. Top. 8, 35; id. Ac. 2, 6, 17: “verbum de verbo expressum extulit,” Ter. Ad. prol. 11: “verbum pro verbo reddere,”Cic. Opt. Gen. 5, 14: “nec verbum verbo curabis reddere fidus Interpres,” Hor. A. P. 133; cf.: ea sine scripto eisdem verbis reddebat, quibus cogitaverat, Cic. Brut. 88, 301.—

2. Verbi causā or gratiā, for the sake of example, for example, for instance: “si quis, verbi causā, oriente Caniculā natus est,” Cic. Fat. 6, 12: M. Quid dicis igitur! A. Miserum esse verbi causā M. Crassum, id. Tusc. 1, 4, 12; id. Mil. 22, 60: “qui verbi causā post mortem amici liberos ejus custodiant,” Auct. Her. 4, 47, 60: “ut propter aliam quampiam rem, verbi gratiā propter voluptatem, nos amemus,” Cic. Fin. 5, 11, 30.—

3. Uno verbo, or tribus verbis, or paucis verbis, in one word, in a word, briefly.

a. Quin tu uno verbo dic, quid est quod me velis, Ter. And. 1, 1, 18; Cato, R. R. 157, 7: “praetores, praetorios, tribunos plebis, magnam partem senatūs, omnem subolem juventutis unoque verbo rem publicam expulsam atque extirminatam suis sedibus,” Cic. Phil. 2, 22, 54.—

b. Pa. Brevin' an longinquo sermoni? Mi. Tribus verbis, Plaut. Mil. 4, 2, 30: “pax, te tribus verbis volo,” Plaut. Trin. 4, 2, 121.—

c. Sed paucis verbis te volo, Plaut. Mil. 2, 4, 22; cf.: “verbis paucis quam cito Alium fecisti me,” id. Trin. 1, 2, 123; cf. also paucus, II. B.—

4. Verbo.

a. Orally, by word of mouth (opp. scripturā): C. Furnio plura verbo quam scripturā mandata dedimus, Planc. ap. Cic. Fam. 10, 8, 5: “cui verbo mandabo, quid, etc.,” Vulc. Gall. Avid. Cass. 10, § 10.—

b. Briefly, in a word: “postquam Caesar dicendi finem fecit, ceteri verbo alius alii varie adsentiebantur,” Sall. C. 52, 1: “aut verbo adsentiebatur, aut pedibus in sententiam ibat,”Liv. 27, 34, 7 Weissenb. ad loc.; 3, 40, 6; cf. also: rogatus a me etiamne majus quam dedecus, verbo de sententiā destitisti, at a word from me, Cic. Tusc. 2, 12, 28 Ernest. ad loc.—

5. Meis, tuis, suis verbis, in my, thy, or his name; for me, thee, or him: “gratum mihi feceris, si uxori tuae meis verbis eris gratulatus,” Cic. Fam. 15, 8; 5, 11, 2; id. Att. 16, 11, 8: “anulum quem ego militi darem tuis verbis,” Plaut. Mil. 3, 3, 38; id. Bacch. 4, 4, 79: “denuntiatum Fabio senatus verbis, ne, etc.,” Liv. 9, 36, 14.

II. In partic.

A. Verbum, in the sing.

1. Of an entire clause, a saying, expression, phrase, sentence (mostly anteclass.; cf.: sententia, dictum): Me. Plus plusque istuc sospitent quod nunc habes. Eu. Illud mihi verbum non placet: “quod nunc habes!” Plaut. Aul. 3, 6, 11; id. Cas. 2, 5, 39; id. Most. 1, 3, 18; 1, 3, 95; 1, 3, 139; Ter. And. 1, 5, 5; id. Eun. 1, 2, 95; id. Ad. 5, 8, 29.—

2. Of a proverb: “verum est verbum, quod memoratur: ubi amici, ibidem opus,” Plaut. Truc. 4, 4, 32; so id. ib. 4, 5, 39; Ter. Ad. 5, 3, 17: “quod verbum in pectus Jugurthae altius quam quisquam ratus erat descendit,” Sall. J. 11, 7.—

B. Pregn., mere talk, mere words (opp. to deed, fact, reality, etc.; cf. “nomen): qui omnia verborum momentis, non rerum ponderibus examinet,” Cic. Rep. 3, 8, 12; cf.: “verbo et simulatione (opp. re verā),” Cic. Verr. 2, 3, 58, § 133; v. res: dolor est malum, ut disputas; “existimatio, dedecus, infamia verba sunt atque ineptiae,” empty words, id. Pis. 27, 65: “verborum sonitus inanis,” id. de Or. 1, 12, 51: “in quibus (civitatibus) verbo sunt liberi omnes?” in word, in name, id. Rep. 1, 31, 47. —Hence, verba dare (alicui), to give empty words, i. e. to deceive, cheat: “cui verba dare difficile est,” Ter. And. 1, 3, 6: “vel verba mihi dari facile patior in hoc, meque libenter praebeo credulum,” Cic. Att. 15, 16, A: descendit atque Gallis verba dedit, i. e. eluded, escaped from them, Quadrig. ap. Gell. 17, 2, 24: “curis dare verba,” i. e. to beguile, drive away, Ov. Tr. 5, 7, 40.—

C. In gram., a verb: “Aristoteles orationis duas partes esse dicit, vocabula et verba, ut homo et equus, et legit et currit, etc.,” Varr. L. L. 8, § 11 sq. Müll.; 9, § 95; 10, § 77 al.; Cic. de Or. 3, 49, 191.—

D. In eccl. Lat. as a translation of λόγος, the second person of the Trinity, Vulg. Joan. 1, 1; id. 1 Joan. 5, 7; id. Apoc. 19, 13.

A Latin Dictionary. Founded on Andrews' edition of Freund's Latin dictionary. revised, enlarged, and in great part rewritten by. Charlton T. Lewis, Ph.D. and. Charles Short, LL.D. Oxford. Clarendon Press. 1879.

http://www.perseus.tufts.edu/hopper/text?doc=Perseus%3Atext%3A1999.04.0059%3Aalphabetic+letter%3DV%3Aentry+group%3D10%3Aentry%3Dverbum